zespół nadpobudliwości psychoruchowej z zaburzeniami koncentracji uwagi

(ang. attention-deficit hyperactivity disorder, ADHD; attention deficit disorder, ADD) zespół zaburzeń charakteryzujący się nadmierną aktywnością (hiperaktywnością, nadruchliwością), brakiem koncentracji uwagi oraz pobudliwością. Choć objawy te pojawiają się w dzieciństwie, zespół może być rozpoznany dopiero w późniejszych latach życia. Występuje często. W ostatnich latach stosowano wiele terminów do opisania tego typu zaburzeń: zaburzenia uwagi, hiperkineza, zespół hiperkinetyczny, zespół dziecka nadpobudliwego. Stosuje się także terminy zakładające dysfunkcję o podłożu organicznym: minimalne uszkodzenie mózgu, minimalna dysfunkcja mózgu, mniejsza dysfunkcja mózgu, zaburzenia uwagi z nadmierną aktywnością. ten ostatni termin częściowo pokrywa się z używanym w Polsce pojęciem dziecięcy zespół psychoorganiczny. Klasyfikacja Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego - DSM-IV, określa bardzo szczegółowo jakie muszą być spełnione kryteria aby można było rozpoznać ADHD. Wśród zaburzeń koncentracji uwagi wymienia się m.in. takie charakterystyki: dziecko nie jest w stanie skoncentrować się na szczegółach podczas zajęć szkolnych, pracy lub w czasie wykonywania innych czynności, popełnia błędy wynikające z niedbałości; często wydaje się nie słuchać tego, co się do niego mówi; często zapomina o różnych codziennych sprawach; często gubi rzeczy niezbędne do pracy lub innych zajęć np.: zabawki, przybory szkolne, ołówki, książki, narzędzia. O nadruchliwości, świadczą takie zachowania jak: dziecko często jest w ruchu; "biega jak nakręcone"; wstaje z miejsca w czasie lekcji lub w innych sytuacjach wymagających spokojnego siedzenia; często jest nadmiernie gadatliwe. Kolejna charakterystyką dziecka jest impulsywność: często ma kłopoty z zaczekaniem na swoją kolej; często przerywa lub przeszkadza innym (np. wtrąca się do rozmowy lub zabawy). By zdiagnozować ADHD objawy zaburzenia dziecka muszą ujawnić się przed 7 rokiem życia, występować przynajmniej w dwóch różnych typach sytuacji (np. w szkole i w domu) oraz w istotnym klinicznie stopniu upośledzać jego funkcjonowanie w którejś z dziedzin życia. Trzeba także wcześniej wykluczyć możliwość, że wymienione zachowania są symptomami innego zaburzenia psychicznego.



Reber A. (2000). Słownik psychologii (s. 803). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe SCHOLAR. Diagnostic and Statistic Manual of Mental Disorders. Fourth Edition (1994). Washington: American Psychiatric Association, s. 78-85 - tłumaczenie M. Liwska, T. Wolańczyk, A. Kołakowski. zobacz też: Nadpobudliwość psychoruchowa. Zespół ADHD na stronach republiki.pl