SPRAWCY PRZEMOCY DOMOWEJ... czyli kto?

Marta Małachowska - Pejzaż ze sprawcą w tle. Badania dotyczące sprawców przemocy.

Większość społeczeństwa, w tym także sprawcy przemocy w rodzinie, opowiada się za wszystkimi formami przeciwdziałania przemocy. Niemal wszyscy popierają takie formy działania jak: działania odwykowe dla sprawców nadużywających alkoholu (98%), dozór kuratora (96%), czy programy oddziaływań korekcyjno−edukacyjnych (95%).

Danuta Rode - Osobowościowa kategoryzacja sprawców przemocy w rodzinie

Badania osób skazanych za znęcanie się nad rodziną dowodzą, że nie ma jednego wzorca psychologicznego sprawcy przemocy. Wyróżnienie sprawców przemocy w zakresie cech osobowości o określonym profilu, ułatwi ocenę stopnia zagrożenia agresją z ich strony, pozwoli na dobór odpowiedniego programu terapeutycznego. Wiedza budzi nadzieję na coraz lepsze dostosowanie systemu pomocy dla ofiar i sprawców przemocy w rodzinie.

Piotr Wojnowski - Wielkopolski model pracy ze sprawcą przemocy w rodzinie

Z potrzeby znalezienia skutecznych metod oddziaływań wobec osób stosujących przemoc w rodzinie oraz ujednolicenia i standaryzacji kierunków pracy w tym obszarze powstała inicjatywa opracowania regionalnego modelu pracy ze sprawcą przemocy w rodzinie. Tak od dwóch lat jest skutecznie realizowany Wielkopolski Model Pracy ze Sprawcą Przemocy w Rodzinie.

Sebastian Lizińczyk - Antyprzemocowa rewolucja. Służba Więzienna a sprawcy przemocy

Porównując statystyki policyjne oraz więzienne można zauważyć, że odsetek sprawców przemocy przebywających w izolacji penitencjarnej wydaje się wciąż niewielki. To, w jaki sposób przebiega resocjalizacja sprawców przemocy, nadal dla wielu pozostaje tajemnicą, którą dla dobra ofiar warto ujawniać.

Irena Dybalska - Więzienie koryguje czy wzmacnia? Sprawcy przemocy w rodzinie w więzieniu

Do zakładów karnych trafiają sprawcy przemocy w rodzinie, głównie w wyniku wprowadzenia do wykonania uprzednio zawieszonej bezwzględnej kary pozbawienia wolności. Oddziaływania edukacyjno−korekcyjne w izolacji są adresowane do „jednego elementu” struktury rodzinnej, którym jest skazany.

Marzena Piekarska - Piekło zamiast raju. Problem kobiet odbywających karę pozbawienia wolności za zabójstwo partnera

Czasami granica pomiędzy byciem ofiarą przemocy a jej sprawcą zupełnie się zaciera. Kobiety, które przeszły cały proces wiktymizacji, w chwili rozpaczy i zagrożenia życia lub zdrowia sięgają po środki ostateczne. Uwolnione z piekła przemocy domowej wpadają w jeszcze większe piekło więzienia, wyrzutów sumienia, rozłąki z rodziną i tkwią w tym stanie bezsilności, a nierzadko – poczuciu niesprawiedliwości.

PRAWO I PRAKTYKA

Krzysztof Sarzała - Z innej perspektywy. Refleksja na temat „Niebieskich Kart”

Wydaje się, że dziś – jak dawniej – całością odpowiedzialności za działania związane z „Niebieskimi Kartami” i niemałym trudem przeciwdziałania przemocy w rodzinie obarcza się policjantów i pracowników socjalnych, zaś pozostali specjaliści ustawiają się w wygodnych pozycjach: kibica lub zleceniodawcy interwencji.

Marzena Kordaczuk-Wąs - Szacowanie ryzyka wystąpienia przemocy w rodzinie oraz związanych z nią zagrożeń

Korzyści płynące z wykorzystania narzędzi oceny ryzyka towarzyszącego przemocy domowej doceniło już wiele państw Unii Europejskiej. W Polsce w ostatnim czasie nastąpiło wiele zmian, które mają na celu podniesienie poziomu skuteczności dotychczas obowiązujących procedur w dziedzinie przeciwdziałania przemocy, jednak wciąż brakuje skutecznych narzędzi służących szacowaniu ryzyka przemocy w rodzinie.

ZWIĄZKI JEDNOPŁCIOWE

Ryszard Romaniuk, Jessica Lordi, Lauren Solari - Świadomy praw i obowiązków

W Polsce można już dostrzec zmiany, jakie zachodzą w sytuacji prawnej osób LGBT, ale nadal proces kształtowania się tolerancyjnych postaw jest bardzo powolny. Właściwa polityka skierowana przeciwko przemocy i dyskryminacji osób LGBT powinna wykorzystywać wyniki badań naukowych, a nie wątpliwe przekonania pokutujące w społeczeństwie.

Michał Pawlęga - Przemoc w związkach osób tej samej płci

Skutki przemocy są tak samo krzywdzące i upokarzające w związkach heteroseksualnych, jak i związkach osób tej samej płci. Przemoc dotyczy zarówno kobiet, jak i mężczyzn o różnych orientacjach seksualnych. Jednak czynniki sprzyjające powstawaniu i trwaniu przemocy w związkach osób tej samej płci są inne. Zrozumienie tego jest ważnym elementem skutecznego niesienia pomocy osobom LGB pokrzywdzonym przemocą.

FELIETON

Grzegorz Wrona - Przyszła Pani, kotka zbiła...

Artykuł wstępny

„Dlaczego NIEKTÓRZY mężczyźni nienawidzą kobiet?” – pyta w podtytule swojej książki Jackson Katz – amerykański „trener antyprzemocowy” (jak sam o   sobie mówi). I jednym tchem dorzuca drugie pytanie: „co WSZYSCY mężczyźni mogą z tym zrobić?”. „Paradoks macho” to książka, którą się czyta na przemian z zachwytem, rozpaczą i złością. Ja w połowie lektury przeżyłam kryzys – odłożyłam książkę na kilka tygodni, bo poczułam, że nie udźwignę więcej oczywistych, choć czasem bardzo głęboko ukrytych przed społecznym oglądem, faktów na temat skutków patriarchalnej, wspierającej (a może wręcz adorującej) przemoc i „machizm” kultury. Bardzo poruszające były opisy rozmów, które Katz odbywał ze słuchaczami swoich wykładów i szkoleń – studentami, policjantami, żołnierzami, strażakami… Mężczyznami, którzy po spotkaniu z Katzem z ulgą „opuszczali gardę” i opowiadali o tym, ile złego w ich życiu wydarzyło się z powodu męskiej przemocy, czasem ich własnej. 

Eve Ensler, autorka „Monologów Waginy” napisała: „Tę książkę powinni czytać mężczyźni. Nie tyko dlatego, że dzięki temu świat stanie się bezpieczniejszym miejscem, ale także dlatego, że ta książka da mężczyznom wolność bycia naprawdę sobą”.

Myślę, że to lektura obowiązkowa dla wszystkich, którzy w Polsce zajmują się problematyką przeciwdziałania przemocy w rodzinie, a w szczególności realizują oddziaływania wobec osób stosujących przemoc (choć po lekturze Katza z większą śmiałością mówię „mężczyzn stosujących przemoc” lub po prostu „sprawców przemocy”).

Sprawcy przemocy… temat rzeka. Ale rzeka, której najciekawszy i najbardziej tajemniczy odcinek to źródła. Autorzy artykułów zamieszczonych w tym numerze „Niebieskiej Linii” usiłują choć trochę odsłonić tajemnice tej rzeki – od strony badawczej, psychologicznej, karnej. Mam nadzieję, że po lekturze tego numeru (i książki Katza) ten tytułowy pejzaż ze sprawcą w tle będzie odrobinę bardziej wyrazisty.

Jak zwykle polecam Państwa uwadze także teksty z innych działów – o związkach jednopłciowych, o metodach szacowania ryzyka przemocy, czy wreszcie bardzo inspirujące refleksje Krzysztofa Sarzały nad procedurą „Niebieskich Kart” i nie tylko.

Refleksyjnej lektury „Niebieskiej Linii”

Renata Durda