Termin farmakologiczny stosowany dla opisania zdolności jednej substancji (lub jednej klasy związków) do wytłumiania objawów zespołu abstynencyjnego wywołanego odstawieniem innej substancji (lub klasy związków) i podtrzymywania w ten sposób stanu fizycznego uzależnienia. Proszę zauważyć, że „uzależnienie” użyte jest tutaj w węższym znaczeniu — w sensie psychofarmakologicznym, związanym z wytłumianiem objawów zespołu abstynencyjnego.
Konsekwencja zjawiska uzależnienia krzyżowego jest ułatwienie uzależnienia od danej substancji, przy istniejącym już uzależnieniu od substancji pokrewnej. Na przykład uzależnienie od benzodiazepin rozwija się łatwiej u osób już uzależnionych od leków tego typu lub od innych substancji o działaniu sedatywnym, takich jak alkohol lub barbiturany.
Leksykon terminów. Alkohol i narkotyki (s. 42) (1997). Warszawa: Instytut Psychiatrii i Neurologii w Warszawie.
Leksykon terminów. Alkohol i narkotyki (s. 42) (1997). Warszawa: Instytut Psychiatrii i Neurologii w Warszawie.
