W znaczeniu ogólnym — zatrucie jakąś substancją. W szczególności: stan taki spowodowany nadmiernym spożyciem alkoholu, ale także np. intoksykacja kofeiną, intoksykacja amfetaminą.
Powoduje zaburzenia na poziomie świadomości, sprawności poznawczej, zdolności postrzegania i wnioskowania, nastroju, zachowania oraz innych funkcji i reakcji psychofizjologicznych. Intoksykacja alkoholowa przejawia się zaczerwienieniem twarzy, bełkotliwą mową, chwiejnym poruszaniem się, euforią, wzmożoną aktywnością, gadatliwością, niestosownym zachowaniem, spowolnionymi reakcjami, upośledzeniem zdolności wnioskowania, zaburzeniami koordynacji ruchowej, zaburzeniami w odbiorze bodźców, osłupieniem.
Stopień intoksykacji zależy głównie od rodzaju i dawki przyjętej substancji oraz od poziomu indywidualnej tolerancji, a także od innych czynników.
Dla określenia ostrej intoksykacji (zatrucia) o konsekwencjach klinicznych stosuje się w ICD-10 termin ostre zatrucie. W zależności od rodzaju substancji oraz sposobu i drogi podawania, powikłania mogą występować pod postacią urazów, zachłyśnięć treścią pokarmową, majaczenia, śpiączki i napadów drgawkowych.
Przez intoksykację nawykową, odnoszoną przede wszystkim do alkoholu, rozumie się regularny lub powtarzający się wzór picia — picia do stanu upojenia.
Reber A. (2000). Słownik psychologii. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe SCHOLAR. Leksykon terminów. Alkohol i narkotyki (1997). Warszawa: Instytut Psychiatrii i Neurologii w Warszawie.
Reber A. (2000). Słownik psychologii. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe SCHOLAR. Leksykon terminów. Alkohol i narkotyki (1997). Warszawa: Instytut Psychiatrii i Neurologii w Warszawie.