DSM-IV wyróżnia w tej kategorii następujące zaburzenia:
* transseksualizm: Pragnienei życia i akceptacji jako osoba płci przeciwnej, czemu towarzyszy uczucie niezadowolenia z włąsnych, anatomicznych cech płciowych. Towarzyszy temu chęć poddania się zabiegom hormonalnym lub operacyjnym w celu upodobnienia ciała do ciała płci preferowanej. * transwestytyzm o typie podwójnej roli: ubieranie się w stroje płci przeciwnej przez część życia w celu uzyskania zadowolenia z chwilowych doświadczeń bycia osobą płci przeciwnej. Osoba nie odczuwa chęci trwałej zmiany płci, a przebieraniu nie towarzyszy podniecenie seksualne. * zaburzenia identyfikacji płciowej w dzieciństwie:rozpoczynają się przed pokwitaniem i cechuje je uporczywe, głębokie niezadowolenie z własnej płci. Rozpoznanie tego zaburzenia wymaga stwierdzenia głębokich zakłóceń prawidłowego poczucia męskości i kobiecości. Nie należy mylić tego zaburzenia z niestosowaniem się do oczekiwań związanych ze stereotypowymi zachowaniami wiązanymi z daną płcią - dziewczynki, które przejawiają zachowania chłopięce i odwrotnie. Nie można używać tego rozpoznania, gdy osoba osiąga wiek pokwitania.
zobacz również: zaburzenia preferencji seksualnej
Gierowski J. K., Lew-Starowicz Z., Mellibruda J. (2000) Psychopatologia zjawisk społecznych. W: Strealu J. (red) Psychologia. Podręcznik akademicki T.III, Gdańsk GWP.
Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania w ICD-10. Opisy kliniczne i wskazówki diagnostyczne. (1997) Kraków — Warszawa, Uniwersyteckie Wydawnictwo Medyczne „Vesalius”
* transseksualizm: Pragnienei życia i akceptacji jako osoba płci przeciwnej, czemu towarzyszy uczucie niezadowolenia z włąsnych, anatomicznych cech płciowych. Towarzyszy temu chęć poddania się zabiegom hormonalnym lub operacyjnym w celu upodobnienia ciała do ciała płci preferowanej. * transwestytyzm o typie podwójnej roli: ubieranie się w stroje płci przeciwnej przez część życia w celu uzyskania zadowolenia z chwilowych doświadczeń bycia osobą płci przeciwnej. Osoba nie odczuwa chęci trwałej zmiany płci, a przebieraniu nie towarzyszy podniecenie seksualne. * zaburzenia identyfikacji płciowej w dzieciństwie:rozpoczynają się przed pokwitaniem i cechuje je uporczywe, głębokie niezadowolenie z własnej płci. Rozpoznanie tego zaburzenia wymaga stwierdzenia głębokich zakłóceń prawidłowego poczucia męskości i kobiecości. Nie należy mylić tego zaburzenia z niestosowaniem się do oczekiwań związanych ze stereotypowymi zachowaniami wiązanymi z daną płcią - dziewczynki, które przejawiają zachowania chłopięce i odwrotnie. Nie można używać tego rozpoznania, gdy osoba osiąga wiek pokwitania.
zobacz również: zaburzenia preferencji seksualnej
Gierowski J. K., Lew-Starowicz Z., Mellibruda J. (2000) Psychopatologia zjawisk społecznych. W: Strealu J. (red) Psychologia. Podręcznik akademicki T.III, Gdańsk GWP.
Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania w ICD-10. Opisy kliniczne i wskazówki diagnostyczne. (1997) Kraków — Warszawa, Uniwersyteckie Wydawnictwo Medyczne „Vesalius”
