Program leczenia alkoholizmu stworzony w Instytucie Johnsona w Minneapolis. Model ten opiera się na kilku założeniach:
* alkoholizm jest chorobą - alkoholicy powinni być leczeni, a nie karani * alkoholizm jest chorobą chroniczną, która wymaga określonego sposobu leczenia, niezależnie od jej przyczyn * alkoholizm powoduje zaburzenia w wielu sferach funkcjonowania jednostki - programy psychoterapii powinny uwzględniać pomoc w rozwiązywaniu wielu problemów równocześnie * motywacja nie jest warunkiem koniecznym osiągnięcia pozytywnych efektów terapii, gdyż podstawowym symptomem jest zaprzeczanie, które pojawia się na różnych etapach trzeźwienia
Model ten opiera się na założeniach opieki, nie - wyzdrowienia. W związku z tym kładzie sie nacisk na pomoc choremu w radzeniu sobie z chorobą, przy akceptacji wynikających z niej ograniczeń takich, jak całkowita rezygnacja z alkoholu, czy zmiana stylu życia. Przebieg leczenia jest strukturalizowany, ściśle kontrolowany i nastawiony na szybką zmianę.
W roli terapeutów występują profesjonalni psychoterapeuci lub alkoholicy o dłuższych okresach abstynencji, często uczestniczący w grupach AA.
Sęk H. red (2005) Psychologia kliniczna. T. II, Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN
* alkoholizm jest chorobą - alkoholicy powinni być leczeni, a nie karani * alkoholizm jest chorobą chroniczną, która wymaga określonego sposobu leczenia, niezależnie od jej przyczyn * alkoholizm powoduje zaburzenia w wielu sferach funkcjonowania jednostki - programy psychoterapii powinny uwzględniać pomoc w rozwiązywaniu wielu problemów równocześnie * motywacja nie jest warunkiem koniecznym osiągnięcia pozytywnych efektów terapii, gdyż podstawowym symptomem jest zaprzeczanie, które pojawia się na różnych etapach trzeźwienia
Model ten opiera się na założeniach opieki, nie - wyzdrowienia. W związku z tym kładzie sie nacisk na pomoc choremu w radzeniu sobie z chorobą, przy akceptacji wynikających z niej ograniczeń takich, jak całkowita rezygnacja z alkoholu, czy zmiana stylu życia. Przebieg leczenia jest strukturalizowany, ściśle kontrolowany i nastawiony na szybką zmianę.
W roli terapeutów występują profesjonalni psychoterapeuci lub alkoholicy o dłuższych okresach abstynencji, często uczestniczący w grupach AA.
Sęk H. red (2005) Psychologia kliniczna. T. II, Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN
