Alkaloid otrzymywany z liści koki. Chlorowodorek kokainy ma właściwości znieczulające i był miejscowo stosowany w stomatologii, , okulistyce i chirurgii, gdyż ma działanie obkurczające hamujące krwawienie.
Kokaina zażyta drogą pokarmową, wstrzyknięta lub inhalowana pobudza i podnosi nastrój - jest silną substancją psychoaktywną, działającą na ośrodkowy układ nerwowy. Przyjmowana regularnie doprowadza do uzależnienia.
Kokaina może występować pod postacią białych, przezroczystych płatków, białego proszku, który wciąga się nosem lub pod postacią cracku.
W przypadku wciągnięcia przez nos, narkotyk zaczyna działać po 1-3 minutach, a jego działanie trwa ok. pół godziny.
Powtarzające się używanie kokainy prowadzi do "kraksy", pewnego rodzju zespołu abstynencyjnego, w którym miejsce uniesienia zajmuje przygnębienie, głęboka depresja, senność i inercja.
Długotrwałe używanie jest też łączone z psychozą toksyczną. Ostre reakcje toksyczne mogą się przydarzyć także początkującym kokainistom czy eksperymentującym. Zazwyczaj są to reakcje przypominające atak paniki, obejmujące majaczenie, gorączkę, wysokie ciśnienie, arytmię, a nawet zawał, napady drgawkowe, napady padaczkowe, czy zgon. Następstwa neuropsychiatryczne zażywania kokainy obejmują zespoły psychotyczne z urojeniami paranoidalnymi, omamy wzrokowe i słuchowe.
zobacz również: crack
Reber A. (2000). Słownik psychologii (s.304). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe SCHOLAR.
Leksykon terminów. Alkohol i narkotyki (1997). Warszawa: Instytut Psychiatrii i Neurologii w Warszawie.
Kokaina zażyta drogą pokarmową, wstrzyknięta lub inhalowana pobudza i podnosi nastrój - jest silną substancją psychoaktywną, działającą na ośrodkowy układ nerwowy. Przyjmowana regularnie doprowadza do uzależnienia.
Kokaina może występować pod postacią białych, przezroczystych płatków, białego proszku, który wciąga się nosem lub pod postacią cracku.
W przypadku wciągnięcia przez nos, narkotyk zaczyna działać po 1-3 minutach, a jego działanie trwa ok. pół godziny.
Powtarzające się używanie kokainy prowadzi do "kraksy", pewnego rodzju zespołu abstynencyjnego, w którym miejsce uniesienia zajmuje przygnębienie, głęboka depresja, senność i inercja.
Długotrwałe używanie jest też łączone z psychozą toksyczną. Ostre reakcje toksyczne mogą się przydarzyć także początkującym kokainistom czy eksperymentującym. Zazwyczaj są to reakcje przypominające atak paniki, obejmujące majaczenie, gorączkę, wysokie ciśnienie, arytmię, a nawet zawał, napady drgawkowe, napady padaczkowe, czy zgon. Następstwa neuropsychiatryczne zażywania kokainy obejmują zespoły psychotyczne z urojeniami paranoidalnymi, omamy wzrokowe i słuchowe.
zobacz również: crack
Reber A. (2000). Słownik psychologii (s.304). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe SCHOLAR.
Leksykon terminów. Alkohol i narkotyki (1997). Warszawa: Instytut Psychiatrii i Neurologii w Warszawie.
