W depresji pacjent najczęściej cierpi z powodu obniżonego nastroju, utraty zainteresowań i zdolności do radowania się, wzmożonej męczliwości a co za tym idzie - zmniejsza się jego aktywność. Do często spotykanych objawów należą:
* osłabienie koncentracji i uwagi * niska samoocena i mała wiara w siebie * poczucie winy i małej wartości * pesymistyczne, czarne widzenie przyszłości * myśli i czyny samobójcze * zmniejszony apetyt
Objawy depresji wykazują spore zróżnicowanie międzyosobnicze. U niektórych chorych na pierwszy plan wysuwa się lęk, dystres, podniecenie ruchowe, u innych z kolei widoczne są zaburzenia nastroju. Do ustalenia rozpoznania epizodu depresji niezbędne jest stwierdzenie utrzymywania się zaburzeń przez co najmniej dwa tygodnie.
W przebiegu depresji występują również dobrze zaznaczone objawy "somatyczne", do których zalicza się:
* utrata zainteresowań lub brak przyjemności przy wykonywaniu czynności, które zazwyczaj sprawiały radość * brak reaktywności emocjonalnej na wydarzenia, które zazwyczaj sprawiają przyjemność * budzenie się rano dwie i więcej godzin przedwcześnie * wyraźne spowolnienie lub pobudzenie ruchowe * wyraźna utrata apetytu połączona z utratą co najmniej 5% masy ciała w ciągu ostatniego miesiąca
Występowanie co najmniej czterech z tych objawów jest warunkiem rozpoznania zespołu somatycznego.
Pierwszy epizod depresyjny określa sie w kategoriach łagodnego, umiarkownego lub cięzkiego epizodu depresyjnego. Następne klasyfikowane są jako depresja nawracająca.
W przypadku ciężkiej depresji mogą występować również objawy psychotyczne w postaci omamów lub urojeń, a także próby samobójcze.
Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania w ICD-10. Opisy kliniczne i wskazówki diagnostyczne. (1997) Kraków — Warszawa, Uniwersyteckie Wydawnictwo Medyczne „Vesalius”
* osłabienie koncentracji i uwagi * niska samoocena i mała wiara w siebie * poczucie winy i małej wartości * pesymistyczne, czarne widzenie przyszłości * myśli i czyny samobójcze * zmniejszony apetyt
Objawy depresji wykazują spore zróżnicowanie międzyosobnicze. U niektórych chorych na pierwszy plan wysuwa się lęk, dystres, podniecenie ruchowe, u innych z kolei widoczne są zaburzenia nastroju. Do ustalenia rozpoznania epizodu depresji niezbędne jest stwierdzenie utrzymywania się zaburzeń przez co najmniej dwa tygodnie.
W przebiegu depresji występują również dobrze zaznaczone objawy "somatyczne", do których zalicza się:
* utrata zainteresowań lub brak przyjemności przy wykonywaniu czynności, które zazwyczaj sprawiały radość * brak reaktywności emocjonalnej na wydarzenia, które zazwyczaj sprawiają przyjemność * budzenie się rano dwie i więcej godzin przedwcześnie * wyraźne spowolnienie lub pobudzenie ruchowe * wyraźna utrata apetytu połączona z utratą co najmniej 5% masy ciała w ciągu ostatniego miesiąca
Występowanie co najmniej czterech z tych objawów jest warunkiem rozpoznania zespołu somatycznego.
Pierwszy epizod depresyjny określa sie w kategoriach łagodnego, umiarkownego lub cięzkiego epizodu depresyjnego. Następne klasyfikowane są jako depresja nawracająca.
W przypadku ciężkiej depresji mogą występować również objawy psychotyczne w postaci omamów lub urojeń, a także próby samobójcze.
Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania w ICD-10. Opisy kliniczne i wskazówki diagnostyczne. (1997) Kraków — Warszawa, Uniwersyteckie Wydawnictwo Medyczne „Vesalius”
