Drogie Czytelniczki i Drodzy Czytelnicy

Na początek roku kilka informacji zapowiadających działania, które w najbliższych miesiącach będą miały miejsce:

• Przestępstwa seksualne - po wielu latach lobbingu wracamy do tematu zmiany trybu ścigania przestępstwa gwałtu (art. 197 kk). Badania wiktymologiczne prowadzone przez prof. Beatę Gruszczyńską oraz raporty organizacji pozarządowych (w tym numerze prezentujemy część wyników z ubiegłorocznego raportu Fundacji Feminoteka) pokazują, że praktyka ścigania i penalizacji tego przestępstwa jest wysoce niezadowalająca. Prof. Eleonora Zielińska zwraca od dawna uwagę, że w Polsce gwałt jest jedyną zbrodnią w Kodeksie karnym, która ścigana jest na wniosek osoby pokrzywdzonej, co stwarza pole do nacisków na ofiarę. A przypomnieć trzeba, że są osoby pokrzywdzone tym przestępstwem, które nie mogą złożyć takiego wniosku (dzieci między 15. a 18. r.ż.) lub z dużym prawdopodobieństwem nie będą tego w stanie zrobić skutecznie (osoby niepełnosprawne intelektualnie). Tym bardziej cieszy inicjatywa pani pełnomocnik rządu ds. równego traktowania kobiet i mężczyzn Agnieszki Kozłowskiej-Rajewicz, aby rozpocząć zmianę trybu ścigania z wnioskowego na ścigane "z urzędu".
• W wielu krajach Europy toczą się wewnętrzne dyskusje nad podpisywaniem "Konwencji Rady Europy w sprawie przemocy wobec kobiet" (pisaliśmy o niej w nr 6/2011). Polska (choć prace nad Konwencją rozpoczęły się właśnie w Warszawie) ma problem z jej podpisaniem właśnie ze względu na anachroniczny już w Europie tryb ścigania przestępstwa gwałtu. To problem formalny, ale poza nim wiele należy także zmienić w świadomości społecznej na temat przyczyn i skutków przemocy wobec kobiet, w tym przemocy w rodzinie. I w tej sprawie możemy pomóc działaniom na szczeblu rządowo-parlamentarnym. Twórzmy przychylny klimat dla tej problematyki w swoich środowiskach lokalnych
• Trwa wdrażanie zapisów nowelizacji ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie z czerwca 2010 roku. Dane zbierane przez Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej pokazują, że w większości gmin powstały zespoły interdyscyplinarne i zostały przygotowane gminne programy przeciwdziałania przemocy w rodzinie oraz ochrony ofiar przemocy. Teraz bardzo ważne jest, aby zespoły umiejętnie koordynowały procedurę "Niebieskich Kart" oraz podnosiły jakość działań merytorycznych.

Pamiętajmy, że pomoc osobom doznającym przemocy w rodzinie to nie tylko system działań prawnych (oby skutecznych i szybkich) i wsparcia psychologicznego, to także szukanie nowych metod przywracania tych osób do wszystkich ról życiowych - ról rodzinnych, pracy zawodowej, życia społecznego, aktywności obywatelskiej. Nas po prostu nie stać, aby przemoc w rodzinie wykluczyła osoby pokrzywdzone z rynku pracy i społeczeństwa.

Pożytecznej lektury!

Serdecznie dziękujemy Joannie Burek, która od 1999 roku pełniła funkcję sekretarza redakcji naszego pisma. Każdy z 77 numerów pisma wydanych w tym czasie wiele zyskał dzięki Jej czujnemu oku i mądrym decyzjom. Joanno - w imieniu swoim, Autorów i Czytelników - serdecznie dziękuję!

Renata Durda