Obwinianie jest częstym zjawiskiem pojawiającym się w wielu relacjach międzyludzkich. Prawdopodobnie każdy z nas ma w swojej historii doświadczenie obwiniania kogoś lub bycia obwinianym. Czasem jednak obwinianie staje się podstawowym sposobem komunikacji w relacji, który wypiera inne, konstruktywne sposoby rozwiązywania problemów. Obwinianie maskuje problem – kiedy zaczyna dominować w relacji, z całą pewnością związek doświadcza trudności. Jednak obwinianie nie pozwala na ich adekwatne zidentyfikowanie a co za tym idzie – konstruktywne rozwiązywanie.

Obwinianie prowokuje kolejne problemy – frustracje, gniew, nieszczęście obwiniającego są prawdziwe i dotkliwe. Ponieważ jednak nie przybliża do oczekiwanego rozwiązania (bo ono zwykle leży po stronie obwiniającej a nie obwinianej) powoduje nasilenie gniewu, frustracji a co za tym idzie, dalszego obwiniania. Może to eskalować agresję w związku i prowadzić do przemocy. Uruchamia „błędne koło”, wzmacniane przez dynamikę gniewu i odreagowywania go. Cierpienie nasila się także po stronie osoby obwinianej – przedłużająca się frustracja może prowadzić do utrwalania się postawy bierności, bezradności i wycofania, co może sprzyjać pojawianiu się w konsekwencji nowych „obiektywnych” problemów.

Nasilające się cierpienie obojga partnerów, brak satysfakcji może prowadzić do kolejnych zachowań sprzyjających nasilaniu trudności – partnerzy dostarczają sobie coraz więcej negatywnych przekazów i bolesnych emocji, coraz mniej wsparcia i ciepła. Nieuchronnie się oddalają. Poszukiwanie zrozumienia poza związkiem może prowadzić do zdrady, utraty wzajemnego zaufania, poczucia bezpieczeństwa oraz w finale – nawet do rozpadu związku.

Celem warsztatu jest przygotowanie terapeutów oraz osób zajmujących się pomaganiem parom w inny niż psychoterapia sposób, do trafnego rozpoznawania obecności tego problemu. Pozwala lepiej zrozumieć mechanizmy utrwalające obwinianie po stronie obojga partnerów, odkrywać ich źródła i wreszcie – skutecznie planować strategię pracy terapeutycznej dla pary borykającej się z tym problemem.

mgr Honorata Skrętowska

Absolwentka Wydziału Stosowanych Nauk Społecznych i Resocjalizacji Uniwersytetu Warszawskiego oraz Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej. Ukończyła 4-letnie studia podyplomowe z zakresu psychoterapii w Profesjonalnej Szkole Psychoterapii SWPS, certyfikowany psychoterapeuta psychoterapii integracyjnej - certyfikat nr 6. Staż kliniczny odbyła u Ośrodku Psychoterapii i Promocji Zdrowia „Ogród” Instytutu Psychologii Zdrowia.

Członek Polskiego Towarzystwa Psychologicznego. Pracuje w podejściu integracyjnym. W pracy zawodowej stale korzysta z superwizji klinicznej certyfikowanych superwizorów PTP. Zajmuje się psychoterapią indywidualną i grupową osób dorosłych. Prowadzi psychoterapię problemów osobistych, zaburzeń osobowości. Szczególne miejsce w jej pracy zajmuje psychoterapia Dorosłych Dzieci Alkoholików i pochodzących z rodzin dysfunkcyjnych oraz terapia osób po stresie urazowym (PTSD). Zajmuje się także poradnictwem psychologicznym, wspomaganiem rozwoju osobistego, prowadzi szkolenia z zakresu szeroko rozumianej problematyki psychologicznej dla młodzieży i dorosłych.

Jej największą pasją jest turystyka górska.