Psychoterapia integracyjna należy do głównych modalności leczenia zaburzeń psychicznych i zaburzeń osobowości. Uogólniając, psychoterapia integracyjna jest podejściem, który łączy różnorodne nurty psychoterapeutyczne, takie jak terapia poznawczo –behawioralna, psychodynamiczna, humanistyczna oraz systemowa. Celem tego podejścia jest bowiem dostosowanie metod terapeutycznych do indywidualnych potrzeb pacjenta, co z kolei czyni je wyjątkowo elastycznym i empirycznie zweryfikowanym rozwiązaniem w skutecznym leczeniu zaburzeń.

Dowody z badań przy zastosowaniu rygorystycznych metod badawczych

Badania wskazują, że psychoterapia integracyjna jest nie tylko skuteczna w zmniejszaniu objawów psychopatologicznych, takich jak somatyzacji, lęku (Greenberg i in., 1993; Rijn i Wild, 2013), fobii, natręctw, depresji (Lemmens i in., 2020; Michalak i in., 2015), myślenia paranoidalnego, psychotyczności, czy też nadwrażliwości interpersonalnej (Kita, 2023). Okazało się, że jest równie skuteczna jak, terapia poznawczo – behawioralna (CBT) w leczeniu PTSD i ASD (Davidson i Parker, 2001; Brom i in., 2017), w leczeniu zaburzeń odżywania: specyficznych oraz niespecyficznych (Fairburn i in., 1993; Selli in., 2018) i zaburzeń osobowości, jak w przypadku psychoterapii CBT i psychoterapii psychodynamicznej (Gilbert i in., 2020; Giesen-Bloo i in., 2006). Co więcej, psychoterapia integracyjna okazała się również skuteczna w leczeniu problemów małżeńskich (Doss i in., 2016) oraz uzależnień i nadużywania substancji psychoaktywnych (Schottenbauer i in., 2005).

Przedstawione badania zostały sporządzone w oparciu o zestaw standardów, który ma na celu ocenę skuteczności metod psychoterapeutycznych w oparciu o rygorystyczne dane naukowe. Zostały one określone jak kryteria Davida Tolina w Society of Clinical Psychology Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego (Tolin i in., 2024).

Standardy te są powszechnie aprobowane, albowiem umożliwiają odróżnienie terapii opartych na dowodach naukowych od metod, które nie spełniają odpowiednich standardów badawczych.

Warto w tym miejscu wspomnieć, iż z badań przeprowadzonych wśród ekspertów w dziedzinie psychoterapii w Stanach Zjednoczonych wynika, iż w latach 30 – tych XXI wieku jednymi z wiodących modalności będzie zarówno psychoterapia behawioralno – poznawcza, jak i psychoterapia integracyjna (Professional Psychology: Research and PracticeAmerican Psychological Association ISSN: 0735-7028 2022, Vol. 53, No. 2, 109–115), (John C. Norcross1, Rory A. Pfund2, and Danielle M. Cook1 1 Department of Psychology, University of Scranton 2 Center on Alcohol, Substance Use, and Addictions, University of New Mexico).

Przedstawione badania wskazują jednoznacznie, że modalność jaką jest psychoterapia integracyjna jest modalnością skuteczną, która w przyszłości będzie odgrywać ważną i empirycznie weryfikowalną rolę w leczeniu zaburzeń.

Sylwia Kita