Katarzyna Fenik

Na zaproszenie organizatorów VII Ogólnopolskiej Konferencji Przeciw Przemocy w Rodzinie i koordynatorów akcji "Mały świadek" w grudniu ubiegłego roku przyjechała do Polski Julie Hogg - policjantka z Wielkiej Brytanii. Julie Hoog pracuje jako oficer policji w Northumbii, gdzie kieruje zespołem zajmującm się przesłuchiwaniem dzieci-świadków przestępstw.
Hogg wzięła udział w seminarium, podczas którego mówiła o pracy policji brytyjskiej w zakresie przeciwdziałania przemocy w rodzinie. Jakość interwencji policji w Wielkiej Brytanii znacznie się poprawiła, odkąd rodzinom doznającym przemocy oferowana jest interdyscyplinarna pomoc. Wzrosła skuteczność pomocy udzielonej ze strony policji, co miało wpływ na zmniejszenie się liczby wezwań. Jeśli w domu, w którym doszło do interwencji z powodu przemocy jest dziecko - policja natychmiast informuje o tym służby społeczne. Zmiana w sposobie reagowania wpłynęła na jakość przesłuchań dzieci. To, co pozytywnie zaskoczyło uczestników spotkania, to wysoki poziom kompetencji policjantów brytyjskich w zakresie psychologii i emocji dziecka. Jest to wynikiem wieloletniej pracy nad systemem przeciwdziałania przemocy w rodzinie oraz jakością przesłuchań małych świadków.
System brytyjski różni się od polskiego przede wszystkim tym, że w postępowaniu przygotowawczym dziecko przesłuchuje tylko specjalnie przygotowany do tego policjant. W przesłuchaniu nie uczestniczy biegły psycholog. Tylko policjant sprawdza, czy dziecko ma skłonności do konfabulowania, wymyślania wydarzeń, które nie miały miejsca, czy umie odróżniać prawdę od kłamstwa. Przesłuchanie odbywa się w specjalnym pomieszczeniu poza budynkiem policji. Każde takie zdarzenie jest nagrywane na taśmę VHS w dwóch kopiach. Jedna z nich jest dostarczana do sądu w zapieczętowanej kopercie. Policjant nie musi więc spisywać zeznań dziecka.
Jeśli istnieje potrzeba przesłuchania dziecka przez sąd, czynność ta odbywa się w tym samym czasie co rozprawa, w pomieszczeniu znajdującym się obok sali sądowej. Dziecko siada przed ekranem monitora, na którym widzi tylko twarz sędziego. Podczas rozprawy sędzia zadaje mu pytania, mając przed sobą, podobnie jak mały świadek, monitor i kamerę zainstalowaną nad nim. Dziecko odpowiada na zadawane pytania bezpośrednio do kamery umieszczonej nad monitorem.

K.F.