Zasady ogólne.

• Wykonując czynności zawodowe psychoterapeuta zawsze dąży do tego by kontakt z nim był pomocny dla drugiego człowieka
• psychoterapeuta jest świadomy swej szczególnej odpowiedzialności, zna granice swoich kompetencji i nie podejmuje zadań przekraczających jego możliwości oraz dokłada wszelkich starań by zapewnić najwyższy poziom wykonywanej pracy.
• psychoterapeuta ma świadomość, że jego styl życia i decyzje w sprawach osobistych mogą wpłynąć na jakość jego czynności zawodowych oraz rzutować na zaufanie społeczne, do terapeutów i praktyki psychoterapeutycznej
• Obowiązkiem psychoterapeuty jest stały rozwój zawodowy i dążenie do rozwoju osobistego - korzysta z dorobku współczesnej wiedzy i praktyki, stara się przyczynić do postępu w swej dziedzinie oraz dąży do bezstronności i obiektywizmu w ocenie nowych technik oddziaływania profesjonalnego i nieprofesjonalnych form pomocy.
• psychoterapeuta udostępnia kolegom własny dorobek profesjonalny, nie przedstawia niezgodnie z prawdą swego wykształcenia, kompetencji profesjonalnych i doświadczenia zawodowego.
• Relacje między psychoterapeutami opierają się na wzajemnym szacunku i koleżeństwie, wynikającymi ze wspólnoty wartości i celów oraz przyjętej na siebie odpowiedzialności zawodowej.
• psychoterapeuta nie jest obojętny na odstępstwa od zasad etyki zawodowej ze strony innych terapeutów. Stwierdzając nieetyczne postępowanie kolegi w sprawach zawodowych lub dowiadując się o takim zachowaniu, psychoterapeuta stara się przekonać kolegę o niewłaściwości jego postępowania a jeżeli taka interwencja okazuje się nieskuteczna zgłasza sprawę do Komisji Etyki Zawodowej
• Krytyka pracy i działalności innych psychoterapeutów nie powinna mieć charakteru deprecjonującego i nie powinna służyć do rozgrywek osobistych

Zalecenia szczegółowe.

• Intencja niesienia pomocy i staranność w wykonywaniu czynności zawodowych przez psychoterapeuta nie zależy od takich właściwości pacjenta jak pozycja społeczna, sytuacja materialna, poglądy polityczne, światopogląd, system wartości , stosunek do religii, rasa, narodowość, orientacja seksualna i wiek a także charakter problemów wymagających interwencji terapeutycznej. Psychoterapeuta jest wrażliwy na wszelkie przejawy dyskryminacji wobec pacjenta.
• Jeżeli psychoterapeuta nie jest w stanie udzielić skutecznej pomocy z powodu braku odpowiednich kwalifikacji lub powstania wadliwej relacji z pacjentem – kieruje go do innego specjalisty.
• psychoterapeuta przestrzega pełnej poufności informacji uzyskiwanych od pacjenta. Nie mogą one być przekazywane innym osobom lub instytucjom z wyjątkiem takich sytuacji gdy istnieje jednoznaczny obowiązek prawny i na pisemne żądanie sądu, gdy istnieje bezpośrednie zagrożenie życia lub zdrowia innych osób związane z nie ujawnieniem tych informacji oraz profesjonalne komunikacji z innym terapeutami uczestniczącym w terapii pacjenta.
• psychoterapeuta nie utrzymuje w żadnej postaci kontaktów erotycznych i seksualnych z pacjentem.
• Psychoterapeuta nie wykorzystuje relacji z pacjentem do pozyskiwania od niego lub dzięki niemu żadnych dóbr materialnych, usługowych czy osobistych wykraczających poza wynagrodzenie określone w kontrakcie.
• psychoterapeuta powstrzymuje się od wykonywania czynności zawodowych jeżeli okoliczności zewnętrzne lub własny stan fizyczny lub psychiczny mogą istotnie obniżyć poziom wykonywanej przez niego pracy.
• psychoterapeuta dba o rzetelne i oparte na empirycznych faktach dokonywanie okresowych ocen uzyskiwanych efektów prowadzonej przez siebie terapii.