Niedawne badanie pokazało, że młode kobiety są zagrożone przyjęciem niewłaściwych postaw odnośnie własnego wyglądu, kiedy ich matki są zanadto krytyczne i nazbyt się angażują. Badanie, zatytułowane Family interactions and Disordered Eating Attitudes: The Mediating Roles of Social Competence and Psychological Distress zostało opublikowane w Internecie dzisiaj w Communication Monographs, piśmie należącymdo National Communication Association.

Według głównej autorki badania, Analisy Arroyo, doktor pracującej na University of Georgie w Athens w stanie Georgia, młode dorosłe kobiety, których matki często wyrażały „emocje w rodzinie”, co zdefiniowała jako „niezwykle szkodliwy wzorzec krytycyzmu, nadmiernego zaangażowania, nadmiernej uwagi, oraz reaktywności emocjonalnej, która jest zwykle komunikowana dziecku przez rodziców”, częściej miały słabe umiejętności społeczne, a ich związki gorzej funkcjonowały, te zaś przekładały się na dystres psychologiczny i szkodliwe postawy względem własnego wyglądu.

Szkodliwa postawa względem własnego wyglądu przejawia się np. w niezadowoleniu z własnego ciała, niewłaściwym kontrolowaniu własnej wagi, fałszywych przekonaniach i złym odżywianiu się. Zdaniem Arroyo, choć szkodliwe nawyki żywieniowe są powszechne u kobiet w Stanach Zjednoczonych to nie zawsze są tożsame z zaburzeniami żywieniowymi.

Choć dynamika rodziny, konflikty i kontrola, mogą wpłynąć na emocjonalny i społeczny dobrostan dziecka, według wyników, jakie osiągnęli badacze, nie ma ona wpływu na nieporadność społeczną córek. Zdaniem Arroyo, zamiast tego, to „nazbyt zaangażowany i nadmiernie krytyczny” wzorzec wyrażanych emocji był bezpośrednio związany z niskimi umiejętnościami społecznymi i pośrednio związany z psychologicznym dystresem i niewłaściwymi podstawami żywienia.

„Wydaje się, iż ta szkodliwa forma komunikacji rodzinnej jest szczególnie niebezpieczna dla poczucia własnej wartości i dobrostanu” – stwierdza autorka. „Sądzimy, że niewłaściwa postawa względem żywienia może pojawić się jako technika kompensacyjna dla radzenia sobie z nieporadnością społeczną i negatywnymi emocjami”.

Aby ocenić wpływ interakcji rodzinnych na powstanie niewłaściwych postaw i fałszywego obrazu własnego ciała, Arroyo i dr Chris Segrin, profesor na University of Arizona w Tucson, przeprowadzili ankietę wśród studentów i ich rodzin.

Zebrali dane z 286 triad rodzinnych, z których każda składała się z matki, dorosłej córki (średni wiek 21 lat) oraz dorosłego brata lub dorosłej siostry. Każdy członek rodziny indywidualnie wypełniał kwestionariusz w Internecie.

Córki i ich siostry/bracia oceniali swoje rodziny pod kątem wzorców interakcji, wliczając w to „emocje rodzinne”. Zarówno matki, jak i córki oceniały umiejętności społeczne córki, a córki oceniały również swoją zdolność do tworzenia pozytywnych relacji z innymi, co łącznie składało się na kompetencję społeczną. Ponadto, córki oceniały swój poziom depresji, samoocenę i samotność, co było miarą dystresu psychologicznego. W celu pomiaru niewłaściwych postaw względem żywienia, córki oceniały swoją percepcję wyglądu ciała, stosowania diety i świadomości odnośnie składników jedzenia oraz zaabsorbowanie kwestią jedzenia.

Badacze sugerują, że ze względu na to, iż rodzice są głównymi osobami kształtującymi u dzieci obraz siebie oraz umiejętności społeczne, „skupienie się na zdrowych relacjach rodzic-dziecko i uczenie dzieci skutecznych umiejętności komunikacyjnych może być kluczowym czynnikiem ochraniającym przed dystresem psychologicznym i niewłaściwymi postawami względem siebie”.

18 września 2013