Więzi społeczne mają większy wpływ na osiągnięcie dobrostanu w wieku dorosłym niż sukcesy akademickie.

Według profesora Craiga Olssona z Deaking University oraz Murdoch Children Research Institute w Australii i jego współpracowników, pozytywne związki społeczne w dzieciństwie i adolescencji są kluczem do dobrostanu. Osiągnięcia akademickie natomiast wydają się mieć mniejsze znaczenie dla dobrostanu w wieku dorosłym. Praca badawcza, szukająca źródeł dobrostanu wieku dorosłego w dzieciństwie i adolescencji, została opublikowana online w „Journal of Happiness Studiem”.

Wiemy bardzo mało o tym, jak różne procesy rozwojowe występujące w dzieciństwie i adolescencji, (np. funkcje akademickie oraz społeczno-emocjonalne) wpływają na dobrostan w wieku dorosłym – definiowany jako kombinacja poczucia spójności, pozytywne strategie radzenia sobie, zaangażowanie społeczne oraz dostrzeganie u siebie mocnych stron.

Olsson i jej zespół zanalizował dane zebrane na przestrzeni 32 lat, pochodzące od 804 ludzi, którzy brali udział w Dunedin Mulidisciplinary Health and Development Study (DMHDS) w Nowej Zelandii. Badano względną ważność wczesnym akademickich i społecznych doświadczeń na dobrostan w wieku dorosłym.

W szczególności mierzono związek między poziomem barier rozwojowych, więzi społecznych i rozwoju językowego w dzieciństwie oraz adolescencji. Więzi społeczne w dzieciństwie zostały zdefiniowane jako ocenę rodzica i nauczyciela odnośnie tego, jak lubiane jest dane dziecko, brak samotności u dziecka oraz poziom pewności siebie. Więzi społeczne w adolescencji to związki społeczne (rodzice, rówieśnicy, szkoła, powiernik) i uczestnictwo w grupach młodzieżowych oraz klubach sportowych.

Badacze wykazali, że od więzi społecznych w dzieciństwie i adolescencji wiedzie prosta droga do dobrostanu w wieku dorosłym. Ilustruje to długotrwałe znaczenie pozytywnych relacji społecznych. Z drugiej strony, droga od wczesnego rozwoju językowego, poprzez osiągnięcia akademickie w adolescencji do dobrostanu w wieku dorosłym była mniej wyraźna, co zgadza się z wnioskami z dotychczas przeprowadzonych badań pokazujących brak związku między socjoekonomicznym dobrobytem i poczuciem szczęścia.

Analizy sugerują również, że droga społeczna i akademicka nie są ze sobą blisko związane i mogą być względem siebie równoległe.

Autorzy konkludują: „Jeśli te drogi są oddzielne, wówczas pozytywny rozwój społeczny w dzieciństwie i adolescencji wymaga inwestycji wykraczających poza nauczanie akademickie”.

„Science Daily”, 2 sierpnia 2012