Styczeń ma złą prasę z powodu niskich temperatur i wysokiej liczby zgłoszeń rozwodowych. Styczeń jednak inspiruje nowe postanowienia noworoczne i pcha ku nowym początkom. Oto jak możesz dać swemu związkowi dużą szansę powodzenia. Jeśli nie jesteś z tych, co podejmują postanowienia noworoczne, myśl o tym jako o dobrych radach.

1.  Szanuj różnice. Wszyscy patrzymy na rzeczywistość inaczej w zależności od naszej kultury, płci, kolejności przyjścia na świat w rodzeństwie, bagażu genetycznego i innych doświadczeń. Dobry związek wymaga emocjonalnego związku z partnerem, który myśli, czuje i reaguje inaczej, bez potrzeby zmieniania go lub naprawiania.

2.  Ogrzej serce swej połówki. Podejmij poważny wysiłek skoncentrowania się na pozytywach i rób drobne rzeczy, które sprawiają, że twój partner czuje się kochany, ceniony, wyjątkowy. To może być trudne, gdy się czuje oszukanym, albo gdy masz długą listę słusznych skarg, ale nie jest niemożliwe.

3.  Diabeł tkwi w szczegółach. Intencjonalnie wygłaszaj pozytywne komentarze („Bardzo mi się podoba, jak dowcipnie załatwiłeś tę sprawę ze swoim bratem wczoraj przez telefon”). W końcu chyba nie masz problemów z byciem konkretnym, gdy chodzi o rzeczy negatywne („Dlaczego dodajesz tak dużo wody do garnka z makaronem?”)?

4.  Pohamuj krytykanctwo. Wielu ludzi ceni krytykę we wczesnym etapie związku, ale po czasie reaguje na nią alergicznie. Pamiętaj: żaden człowiek nie może przetrwać w małżeństwie (przynajmniej przetrwać szczęśliwie), w którym czuje się raczej osądzany, niż podziwiany. Twój partner nie skorzysta na konstruktywnej krytyce, jeśli nie otacza jej klimat podziwu i szacunku.

5.  Przepraszaj. Możesz powiedzieć: „Przepraszam, za to, co zrobiłem źle”, nawet jeśli jesteś skrycie przekonany, że winę ponosisz tylko w 37%. Zaniechanie prób naprawy – albo brak odpowiedzi na propozycję zakopania topora wojennego, uściśnięcia wyciągniętej dłoni – może zapalić czerwone lampy w związku.

6.  Nie domagaj się przeprosin. Nie wszczynaj wojny z powodu tego, że druga strona nie przeprosiła. Partner okopany w swej niechęci do przeprosin może podejmować niewerbalne metody obniżenia napięcia, próbować podjąć zerwany kontakt po walce albo pokazać, że jest w nowym miejscu i chce się przybliżyć.

7.  Mów zwięźle! Wielu mężczyzn mówi mi, że są niechętni do rozmawiania, gdy boją się uwięzienia w rozmowie, która będzie dla nich nieznośna. Czasem winę ponosi intensywny ton głosu lub sama ilość zdań. Mów wolniej, spokojniej, ciszej i wypowiedz się w 3 zdaniach lub mniej. Może być niezwykle trudne, aby powiedzieć: „Chcę ci podziękować” albo „Już drugi raz w tym tygodniu zapomniałeś wynieść śmieci” i pozostać na tym. Oczywiście, dłuższe rozmowy są czasem konieczne, ale pójdzie lepiej, gdy będziecie dążyli do zwięzłości i lekkości w wypowiedziach.

8.  Bądź słowny, nie kręć. Gdy mówisz, że coś zrobisz, to zrób to! Nigdy nie przyjmuj, że cały twój wkład do małżeństwa lub gospodarstwa domowego kompensuje nie zrobienie czegoś, co obiecałeś, że zrobisz – czy to będzie posprzątanie rozsypanej kawy czy przesunięcie pudeł w garażu. Gdy partner wysuwa jakąś rozsądną prośbę, powinien wiedzieć, że to co mówi, znajduje w tobie jakiś oddźwięk i że może liczyć na ciebie. Nie zasłaniaj się ADHD (czy czymkolwiek innym), bądź odpowiedzialny.

9.  Nie bądź defensywny. Defensywność jest normalna i powszechna. Jest również arcywrogiem słuchania. Rozpoczynanie trudnej rozmowy z intencją jedynie wysłuchiwania – bez żadnego przerywania, udzielania rad, obrony własnej pozycji, naprostowywania opacznie rozumianych spraw, wyolbrzymień i niedokładności. Zostaw defensywność na inną okazję.

10.  Nie naciskaj pod stresem. Jeśli masz do czynienia z osobą dystansującą się – będzie dystansowała się jeszcze bardziej. Możesz uważać to za fundamentalną zasadę przyrody.

11.  Znaj granice. Bądź elastyczny w zmienianiu czegoś dla partnera w 84% , ale nigdy nie poświęcaj najważniejszych wartości, przekonań i priorytetów pod presją partnera. Jeśli przyjmujesz politykę pod hasłem „Wszystko ujdzie”, małżeństwo się pogrąży, a twoje poczucie wartości mocno upadnie.

12.  Wykonuj drobne kroki naprzód. Wybierz jedną lub dwie z powyższych rad i staraj się je zastosować do swego zachowania przez 3 miesiące – a jeśli nie, to przez 10 dni. Jeśli jesteś zbyt dumny, możesz znaleźć wymówkę, aby w ogóle się nie zmieniać. Oczywiście, nie zawsze będzie wszystko idealnie wychodziło, ale pamiętaj, że od tempa zmian bardziej liczy się ich kierunek.